| Polska kwitnie łaciną... Wiersz Jan Kazimierz Paszkiewicz, przeł. Electron PL |
|||
| Uwagi tłumacza: przekład z języka ruskiego (starobiałoruskiego). Oryginał wiersza z roku 1621. Poeta napisał go własną ręką na str. 28 rękopisu Statutu Wielkiego Księstwa Litewskiego z roku 1529. |
I Statut Litewski z roku 1529 z autografem wiersza (str. 28).
"Polska kwitnie łaciną..."
(tytuł oryginału - rus. (starobiał.) "Полска квитнет лациною…")
Jan Kazimierz Paszkiewicz
ręką własną pisał
roku tysiąc sześćset dwudziestego pierwszego
miesiąca sierpnia dwudziestego drugiego dnia
Polska kwitnie łaciną[1],
Litwa kwitnie ruszczyzną;
Bez tej w Polsce się nie obędziesz,
Bez siej na Litwie błaznem będziesz.
Tamtej łacina język daje,
Ta się z Rusią nie rozstaje.
Wiedz żesz Rusi iż twa chwała
W całym świecie już dojrzana;
Wesel przeto się Rusinie,
Bo twa chwała nie zaginie!
Przypis tłumacza:
- ↑ kwitnie łaciną - w rozumieniu: alfabetem i kulturą łacińską
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Полска квитнет лациною… (oryginał w języku starobiałoruskim)
