Stefan Grabiński |
* 25 lutego 1887, Kamionka Strumiłowa |
† 12 listopada 1936, Lwów |
Polski pisarz, przedstawiciel nurtu grozy w polskiej literaturze międzywojennej. Twórca horroru kolejowego. |
Ilość prac: 71 |
Alfabet. spis prac tego autora |
Teksty
(w nawiasie podano rok powstania lub wydania utworu)
Powieści
- Salamandra (1924)
- Cień Bafometa (1926)
- Klasztor i morze (1928)
- Wyspa Itongo (1936)
- Motywy docenta Ponowy[1]
Dramaty
- Ciemne siły (Willa nad morzem) (1921)
- Zaduszki[2] (2016, wydane pośmiertnie w zbiorze Dramaty)[3]
- Manowiec (Larwy)[2] (2016, wydane pośmiertnie w zbiorze Dramaty)[3]
Zbiory nowel
|
|
Nowele rozproszone
- Czad (1919)
- Engramy Szatery[5]
- Parkan (1926)
- Przypowieść o krecie tunelowym[5]
Publicystyka
- Wyznania — autobiograficzne wyznania (1926)
Inne
- Marja z Grabińskich Czaykowska — wstęp do zbioru Życia mego kwiat. Poezje (autorstwo domniemane)
Przypisy
O twórczości Stefana Grabińskiego
Zobacz też
- Stefan Grabiński — zbiór prac w serwisie Wolne Lektury
Zbiory prac w innych językach
|