| Byty i Niebyty Wiersz Marcin Tarnowski |
|||
Są oto byty, które są; i niebyty, których nie ma.
Zdaje się to proste. Jednak, prostoty w tym wcale niema.
Bo:
a) Są byty, jak śpiący kot w śnie swym bezgrzesznie nieżwawe;
b) Niebyty niebędące, w grobach nieistnień nieżwawe;
c) Są byty będące, jak gwiazdy wśród nieba – świece żwawe;
d) Niebyty, zza grobów i zasłon nieistnień czynem żwawe.
Niby typów cztery. Lecz dalej tłumaczę to zbyt prosto:
d) a) Za przykład niech Chopin będzie na niebyty żwawe biernie,
Te geniuszem żwawe, inspirują nawet gdy trup gnije;
d) b) I postać „ducha sprawczego” na niebyty żwawe czynie,
Te postacie wokół których woal niebytu się wije.
Nadto:
i. Byt nieżwawy może się zbudzić jak się ze snu budzi kot,
ii. Byt żwawy może zapaść w sen niczym po zabawie kot;
iii. Byty trzech typów mogą utracić i byt swój i żwawość;
iv. Niebyt żwawy może porzucić zasłony lecz nie żwawość.
Możliwe są więc przejścia między typami, lecz nie wszystko:
Przykład: Frodo i Bilbo, założyli pierścień i znikli,
Czym zamiast odwrócić od siebie uwagę, ją zwrócili.
