| Do Heleny Edgar Allan Poe, przeł. Władysław Nawrocki |
|||
| Przedruk z: "Tygodnik Ilustrowany" 1909, nr 4, s. 74. Przekład trzech wierszy Poe (Zante, Do Heleny, Eulalia) pod wspólnym tytułem: "Edgar Allan Poe. Z nietłómaczonych poezji. W setną rocznicę urodzin poety. |
Heleno! dla mnie urok twój
Jest, jak te barki, co przed laty
Koiły ciężki drogi znój,
Cicho wędrowca w swoje światy
Niosąc przez wonne bławaty.
Śród mórz bez końca błądziłbym,
Aleś mnie pieśnią swą — Najady,
Hyjacyntowym włosem swym
Pod sławy wwiodła strop — Hellady,
Oraz w świątynię mocy — Rzym.
W niszy, jak bóstwo stoisz ciche…
Jak w marmur, widzę cię zaklętą,
Z lampą agatu — zażegniętą —
Ach — ty z tych krain jesteś, Psyche,
Które są Ziemią Świętą!
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- To Helen (oryginał w języku angielskim)
- Sloky Heleně (w języku czeskim)
- A Elena (w języku hiszpańskim)
- Stances à Hélène (w języku francuskim)
- К Елене (w języku rosyjskim)
