Ogród Petenery
Advertisement

Gazela miłości niewidzialnej Gazela umarłego dziecka • Wiersz ze zbioru "Dywan z Tamarit" • Federico García Lorca • przeł. Azahar Gazela gorzkiego korzenia
Gazela miłości niewidzialnej Gazela umarłego dziecka
Wiersz ze zbioru "Dywan z Tamarit"
Federico García Lorcaprzeł. Azahar
Gazela gorzkiego korzenia
Uwagi tłumacza: (z języka hiszpańskiego)

Gazela umarłego dziecka

(tytuł oryginału - hiszp. "Gacela del niño muerto")

Carmendelosmartiresgranada

... ... ...


Każdego wieczoru umiera dziecko,
każdego wieczoru umiera w Granadzie.
Każdego wieczoru woda zasiada
by toczyć rozmowę wśród swych przyjaciół.

Umarli noszą omszałe skrzydła,
a wiatr przejrzysty i wiatr zamglony
to dwa bażanty, co wśród wież fruną;
a dzień to tylko zraniony chłopiec.

Nie było w powietrzu ni krztyny skowronka,
gdy w grotach wina cię napotkałem.
Na ziemi - ani okrucha obłoku,
gdy fale rzeki cię zatapiały.

Wtem gigant wody opadł na góry,
wśród psów i irysów dolina się toczy.
Twe ciało, w fioletowym cieniu mych dłoni,
umarłe na brzegu, było chłodu archaniołem.


Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj.




Zobacz też ten tekst w innych językach:

Advertisement