|
Michaił Lermontow |
|
|
| * 15 października 1814, Moskwa |
| † 27 lipca 1841, Piatigorsk |
| Rosyjski pisarz, jeden z najwybitniejszych twórców XIX w. w Rosji. Poeta, prozaik, dramaturg. |
| Ilość prac: 42 |
| Alfabet. spis prac tego autora |
Teksty
(w nawiasie podano tytuł oryginalny w języku rosyjskim i rok powstania i/lub wydania utworu)
Poematy
- Anioł śmierci (Ангел смерти, wyd. 1857)
- Chadży Abrek (Хаджи Абрек, trans. Hadži Abrek, 1828, wyd. 1835)
- Chadży Abrek — w przekładzie Stanisława Budzińskiego
- Chadży Abrek — w przekładzie Stanisława Grudzińskiego
- Demon (Демон, 1841)
- Szatan — w przekładzie Michała Korowaya-Metelickiego, wyd. tł. 1889
- Demon — w przekładzie Alfonsa Wróblewskiego, wyd. tł. 1900
Wiersze
- Anioł (Ангел, 1831, wyd. 1840)
- Cisza wkoło — miesiąc w pełni... (Всё тихо — полная луна..., 1830, wyd. 1882)
- Czara życia (Чаша жизни, 1831)
- Czarne oczy (Черны очи, 1830)
- Czarne oczy — w przekładzie Electrona PL
- Oczy czarne — w przekładzie Włodzimierza Holsztyńskiego
- Do Kaukazu (Кавказу, 1830)
- Fale i ludzie (Волны и люди, 1830 lub 1831)
- Had we never loved so kindly (Had we never loved so kindly, 1832)
- Gdy szumiąc w polu się kołysze złote zboże... (Когда волнуется желтеющая нива..., luty 1837)
- I smutno i nudno (И скучно и грустно, styczeń 1840)
- I smutno i nudno — w przekładzie Electrona PL
- I nudno, i smutno — w przekładzie Bronisława Szwarce
- Idę sam wieczorem, tam gdzie droga... (Выхожу один я на дорогу..., 1841, wyd. 1843)
- Idę sam wieczorem, tam gdzie droga... — w przekładzie Bronisława Szwarce
- Idę sam — gdzie górska leży droga... — w przekładzie Leona Rygiera
- Samotniczo wychodzę, gdzie droga... — w przekładzie Zenona Przesmyckiego
- Kiedy faluje wkrąg złociściejąca niwa... (Когда волнуется желтеющая нива..., luty 1837, wyd. 1840)
- Modlitwa (Молитва (Не обвиняй меня, всесильный...), 1829, wyd. 1859)
- Nie ciebie kocham (Нет, не тебя так пылко я люблю...), 1841, wyd. 1843)
- Niebo i gwiazdy (Небо и звёзды, 1831)
- Niech ja miłuję, kogoś kocham (Пусть я кого-нибудь люблю..., 1831)
- Nowogród (Новгород, 3 października 1830, wyd. 1883)
- Oczy (Очи, 1830)
- Prorok (Пророк, 1841, wyd. 1844)
- Prorok — w przekładzie Michała Korowaya-Metelickiego
- Prorok — w przekładzie Bronisława Szwarce
- Sąsiad (Сосед (Кто б ни был ты, печальный мой сосед…), luty 1837, wyd. 1940)
- Sentenz (Sentenz, 1830)
- Skała (Утёс, 1841, opubl. 1843)
- Słyszę li głos twój (Слышу ли голос твой, 1838)
- Śmiało wierz temu co wieczne (Смело верь тому, что вечно, 1832, opubl. 1876)
- Testament (Завещание, prawd. 1840, opubl. 1841)
- Wdzięczność (Благодарность, 1840)
- Więzień (Узник, luty 1837, opubl. 1839)
- Zerwaliśmy, lecz portret Twój... (Расстались мы, но твой портрет…, 1837, opubl. 1840)
- Żagiel (Парус, 1832)
- Żegnaj mi Rosjo niedomyta (Прощай, немытая Россия, 1841?)
Pieśni
- Kołysanka kozacza (Казачья колыбельная песня, 1838, opubl. 1838)
Inne
- Melodia hebrajska (Z Bajrona według Lermontowa) — George Gordon Byron i Michaił Lermontow (Еврейская мелодия. Из Байрона, 1836)
- Na dzikiej Północy stoi samotnie — Heinrich Heine i Michaił Lermontow (На севере диком стоит одиноко, 1841)
Zbiory prac w innych językach
rosyjski (org.) ~ azerbejdżański ~ białoruski ~ czeski ~ niemiecki ~ angielski ~ esperanto ~ fiński ~ francuski ~ węgierski ~ ormiański ~ polski ~ rumuński ~ słoweski ~ ukraiński
Zobacz też
- Michaił Lermontow w Wikilivres — zbiór innych polskich przekładów prac poety
|
