| Pieśniarze Wiersz Heinrich Heine, przeł. Aleksander Kraushar |
|||
Na skrzydłach pieśni niebiańskiej
Z tobą, o luba, popłynę
Tam — ponad brzegi Gangesu,
Gdzie znam ustronie jedyne.
Tam kwitnie ogród różowy
W srebrzystym blasku księżyca,
A cudne zwoje lotosów
W blasku tym myją swe lica.
Szepcze fijołek do braci,
Do gwiazdek wznosi swą głowę,
A róże wpośród milczenia
Wonną prowadzą rozmowę.
Jakby zefirów podmuchy
Gazele biegną po skale,
A w dali szumią uroczo
Świętego Gangesu fale.
Tam na tych błoniach spoczniemy;
Pod bujnem drzewem palmowem
Poić się będziem miłością,
Rozkosznych snów karmić słowem.
