Słowik Wiersz Theodor Storm, przeł. Zenon Przesmycki |
To przeto, że słowicza krtań
Noc zawodziła całą;
Z jej to przesłodkich drgań i łkań,
Rozwonnych wiań przynosząc dań,
Moc róż porozkwitało.
Dziewczę to płoche było wżdy;
Dziś kroczy w zadum śpiewie,
Kapelusz letni w ręku drży,
Na białą płeć żar słońca skrzy,
Co jej jest, sama nie wie.
To przeto, że słowicza krtań
Noc zawodziła całą;
Z jej to przesłodkich drgań i łkań,
Rozwonnych tchów przynosząc dań,
Moc róż porozkwitało.