←Piórka | Samotność Wiersz Víctor Duarte, przeł. Azahar |
Miłość odległa→ |
Samotność
(tytuł oryginału - hiszp. "Soledad")
Lodowaty ton przeznaczenia
Że to koniec chce dniom mym pokazać,
Na śmiertelnej granicy trwam jeszcze,
Z zadaną męką walczyć się staram.
Dmucha mi w twarz zimnym oddechem,
Mrozi me szczęście oraz chwile chwały.
W nicość rychło obraca historie
O Miłości głębokiej, której pragnę.
Oto dreszcz przebiega moje ciało,
Gdy z samotnością twarzą w twarz stanąłem:
Traf fatalny - zimę w sobie posiadać.
Wiosna w swoim ogrodzie została,
Zimą nie da się zebrać owoców,
W chłodzie zimy ma wiosna umarła.