Ogród Petenery
Advertisement

Pukanie Sen na jawie • Wiersz • Víctor Duarte • przeł. Azahar Dosyć
Pukanie Sen na jawie
Wiersz
Víctor Duarteprzeł. Azahar
Dosyć

Sen na jawie

(tytuł oryginału - hiszp. "Sueño despierto")


Wyśniłem cię na jawie,
Z pewnością
Nieosiągalną.

Byłaś po drugiej stronie
Zapraszając bym przeszedł do ciebie,
A rzeka była ciemna,
dźwięczna jak uliczny szum Santiago,
Rozedrgana.

Zapraszałaś mnie z uniesioną dłonią
Wołając, sam nie wiem co,
Może coś nieistotnego,
Pewne jest tylko, że uśmiech
Miałaś idealny,
Szeroki i doskonały.

To byłaś właśnie ty
Otulona swym brązowym płaszczem,
Z rozpuszczonymi włosami,
Jaśniejącymi niczym słońce.

To byłaś właśnie ty
W całym obiektywizmie snu
Tak bardzo realna
Jak wtedy w moim łóżku.
I jaśniałaś dokładnie tak samo
jak pierwszego dnia.

Byłem zupełnie przytomny
A to jednak był sen,
Z pewnością
Nieosiągalny.




Advertisement