| Tumany legły dokoła smętne... Wiersz Heinrich Heine, przeł. Adam Mieleszko-Maliszkiewicz |
|||
Tumany legły dokoła smętne.
Nad Łabą miasto zgrzybiałe siedzi.
W Łabie te same bałwany mętne,
W mieście te same tłumy gawiedzi;
Te same żądze, śmiechy, wzdychania
I katar nosów od ciągłej słoty.
A wraz to wszystko nędznie się kłania
Lub prostodusznie dmie się z głupoty.
O ty, południe! Jakże mię łudzi
Wdzięk twego nieba i twe boginie —
Dziś, gdym powrócił znów do tych ludzi!
Na tę północną straszną pustynię!
